Γνωριμία
με την πάθηση
Ως κάμψεις του πέους ορίζονται οι γωνιώσεις που παρατηρούνται είτε από τη γέννηση (συγγενείς κάμψεις), είτε σε κάποια στιγμή στη ζωή ενός άνδρα, συνήθως μετά από τραυματισμό κατά την επαφή (νόσος Peyronie).
Συγγενείς κάμψεις
Οι συγγενείς κάμψεις οφείλονται σε δυσπλασίες κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του παιδιού, όπου το πέος δεν αυξάνεται συμμετρικά. Συνήθως η κάτω επιφάνεια ή η ουρήθρα υστερεί σε ανάπτυξη με αποτέλεσμα γωνίωση του πέους προς τα κάτω. Η αποκατάσταση γίνεται μόνο χειρουργικά.
Καλό είναι οι συγγενείς κάμψεις να αντιμετωπίζονται στην προεφηβική περίοδο (πριν κλείσει τα 10 έτη), ώστε να προλαμβάνουμε τις σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις. Το πρόβλημα είναι ότι δε φαίνεται η γωνίωση και η στροφή του πέους όταν αυτό δεν είναι σε στύση.
Αυτή είναι η αιτία που πολλά παιδιά κρατούν το πρόβλημα ως μυστικό και ντρέπονται να το κοινοποιήσουν στους γονείς. Έτσι, φτάνουν σε μεγάλη σχετικά ηλικία χωρίς να έχουν αρχίσει τη σεξουαλική τους ζωή από αίσθημα ντροπής και καθυστερούν να αποφασίσουν να επισκεφθούν εξειδικευμένο στην πάθηση Ουρολόγο – Ανδρολόγο.
Νόσος Peyronie
Είναι καλοήθης πάθηση που το μόνο πρόβλημα που δημιουργεί είναι δυσκολία στη σεξουαλική επαφή (πέρα από το αισθητικό πρόβλημα που για πολλούς άνδρες είναι καθοριστικό). Η συχνότητα κυμαίνεται από 5% έως 25% (σε ειδικούς πληθυσμούς όπως οι διαβητικοί).
Οι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται κυρίως με τις καρδιαγγειακές παθήσεις και κυρίως τον σακχαρώδη διαβήτη, ενώ οι ψυχολογικές επιπτώσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Η πάθηση συνδέεται και με μία ακόμη σπάνια νόσο, τη νόσο του Depuytren (ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης), που χαρακτηρίζεται από μία σταθερή προς τα έσω καμπυλότητα ενός ή περισσοτέρων δακτύλων του χεριού. Προκαλείται από ανάπτυξη ινώδους ιστού μεταξύ δακτύλων και παλάμης.
Η νόσος συνδέεται συχνά με τραυματισμό κατά την επαφή. Κάποιοι άντρες ανακαλούν τη στιγμή του τραυματισμού και την περιγράφουν ως στιγμιαίο πόνο ή ένα «κρακ» κατά την επαφή. Οι περισσότεροι όμως δε θυμούνται κάποια κάκωση, λόγω της έντασης των επαφών. Στις νεώτερες ηλικίες ο τραυματισμός συνδέεται με συγκεκριμένες σεξουαλικές στάσεις (π.χ. σύντροφος από πάνω), ενώ στις μεγαλύτερες συμβάλει καθοριστικά η μειωμένη σκληρότητα των στύσεων (στυτική δυσλειτουργία) σε συνδυασμό με τη μείωση της ύγρανσης του κόλπου (ατροφία κόλπου κατά την εμμηνόπαυση).
Η νόσος είναι διαφορετική από το κάταγμα του πέους, δηλαδή την πλήρη ρήξη του ινώδη χιτώνα που περιβάλλει το πέος και συνοδεύεται από εκτεταμένο αιμάτωμα, πόνο και μεγάλη διόγκωση – παραμόρφωση του πέους.
Το κάταγμα του πέους χρειάζεται άμεση-επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση από έμπειρο χειρουργό καθότι είναι σπάνια πάθηση (στις σπάνιες παθήσεις, λόγω των περιορισμένων περιστατικών δεν υπάρχει εμπειρία παρά μόνο από ιατρούς αναφοράς για την πάθηση).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Ομιλίες του καθ. Δ. Χατζηχρήστου στο GLOBAL REGENERATIVE CONGRESS Χειρουργός Ουρολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. Διεξήχθη στο Βελιγράδι με μεγάλη επιτυχία το Διεθνές συνέδριο Αναγεννητικής Ιατρικής, με συμμετοχή επιστημόνων όλων των ειδικοτήτων.
Η ουρολοίμωξη είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μολύνσεις/λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος από μικροοργανισμούς, όπως τα βακτήρια, οι ιοί και οι μύκητες.
Η κιρσοκήλη είναι πάθηση του φλεβικού δικτύου των όρχεων και συναντάται στο 20% των ανδρών και στο 40% των υπογόνιμων ανδρών. Η πάθηση επηρεάζει όλα τα χαρακτηριστικά του σπέρματος (αριθμό σπερματοζωαρίων, κινητικότητα, μορφολογία), προκαλώντας επίσης βλάβες στο γενετικό υλικό τους.
Η υπερτροφία ή υπερπλασία προστάτη όπως είναι ο πιο σωστός όρος, είναι μια πάθηση που ξεκινά από τα 40 έτη και εξελίσσεται με την πάροδο της ηλικίας.
Στη σύγχρονη ιατρική η δεύτερη γνώμη είναι καθιερωμένη πρακτική. Σε κάθε ιατρικό πρόβλημα, κάθε ασθενής θα ήθελε να ακούσει μια δεύτερη γνώμη από έναν ακόμη ιατρό, ίσως και μαζί με τους οικείους του, να το συζητήσουν και να καταλήξει στη θεραπευτική παρέμβαση.